ضرر 10 میلیارد دلاري نداشتن قطار‌های سریع السیر و خطوط هوائی ایمن در كشور
ساخت ۴۲۰۰ کیلومتر قطار سریع السیر در دستور کار قرار داشت که با ساخت هر ۱۰۰۰ کیلومتر حداقل ۲.۵ میلیارد دلار سالانه صرفه جویی در سوخت می‌شد.
عصر خبر- احمد رضا نيك كار اصفهاني نوشت: حادثه پس از حادثه و تکرار عدم پاسخگویی مناسب از طرف مسئولین این روز‌ها به صورت امری غیر قابل قبول در آماده است. به نظر می‌رسد معذرت خواهی و یا کناره گیری مسئولین پس از حادثه دلخراش که ملتی را در غم و اندوه بسیاری فرو برده حداقل اقدامی است که می تواند شاید اندکی التیام بخش برای بستگان و مردم شریف ایران عزیز باشد.
تصادفات جاده‌ای در کشور سالانه جان حداقل ۲۰ هزار را گرفته و هزاران مجروح به جای میگذارد؛ یکی از عوامل اصلی آن نداشتن جاده‌های استاندارد بین شهری به خصوص آزاد راه‌ها و یا عدم بهره مندی از داشتن قطار‌های سریع السیر میباشد که هر دو می توانند نقش تاثیر گذاری در کاهش تصادفات جاده‌ای را ایفا نمایند اما متأسفانه طی ۴ دهه اخیر توجه ویژه‌ای به این اقدامصورت نپذیرفته و یا چناچه انجام هم پذیرفته بسیار اندک بوده است.
در سال ۱۳۸۲ ساخت اولین قطار سریع السیر برقی در زمان وزارت مهندس خرم کلید خورد که بنده نیز به عنوان جانشین وزیر در پروژه انجام وظیفه می‌‌نمودم. این پروژه ملی که سرعت قطار برای آن مسیر ۲۷۰ کیلومتر در ساعت پیش بینی شده بود اما متأسفانه بلافاصله پس از شروع عملیات دستخوش بحث‌های سیاسی شد و پس از ترک وي و بنده از وزارت راه و شهر سازی این پروژه نیز متوقّف گردید.
۱۴ سال از زمان آغاز این پروژه می گذارد اما افسوس که هنوز خبری از راه اندازی این پروژه وجود ندارد. در آن زمان ساخت ۴۲۰۰ کیلومتر قطار سریع السیر در دستور کار قرار داشت که با ساخت هر ۱۰۰۰ کیلومتر حداقل ۲.۵ میلیارد دلار سالانه صرفه جویی در سوخت می‌شد و قطعاً با ساخت و تکمیل قطار‌های سریع السیر از شمال به جنوب و از شرق به غرب کشور از طرفی میلیون‌ها ساعت از وقت مردم عزیزمان به هدر نمی‌رفت و از طرف دیگر از کشته شدن و مجروحیت صد‌ها هزار نفر در جاده‌ها نیز جلوگیری می‌گردید.
هر چند خطوط هوائی ایران ایر نیز روزگاری باعث حسرت کشور‌های همسایه بود اما متأسفانه این روز‌ها مردم در هنگام سفر با هواپیما‌های قدیمی و ناایمن دست به دعا بر می دارند بلکه با حمد و ثنا بتوانند در سلامت کامل به مقصد برساند. با نداشتن خطوط هوائی با هواپیما‌های نو سالانه هموطنان عزیز ایرانی میلیارد‌ها دلار به جیب خطوط هوائی ترکیه ، امارات، قطار،عمان و … می ریزند که چنانچه قبل از زمان تحریم مسئولین به فکر نو سازی ناوگان هوائی بودند اکنون هموطنان قادر بودند به اکثر نقاط جهان با هواپیمهای ایرانی سفر کنند. خطوط هوائی ما قادر به رقابت با بهترین‌ها در سطح بین الملل می‌‌بود و میلیارد‌ها دلار نیز صرفه جویی می‌گردید.
نداشتن قطار‌های سریع السیر و خطوط هوائی ایمن در كشور باعث ضرر سالانه 10 ميليارد دلاري مي شود.اما افسوس و صد افسوس که سو مدیریت‌ها پایان ناپذیر شده و به نظر می‌رسد گوش شنوایی نیز وجود ندارد و استفاده از مدیران ناکارآمد به عنوان یک باید در کشور تغییر ناپذیر است.
