اسرائیلی‌ها جنگ می‌خواهند
همه این مسایل احتمال شتاب نتانیاهو به سوی جنگی را که در آن غزه بیشترین آسیب را می‌بیند، تقویت می‌کند زیرا جبهه شمالی تحت حمایت روسیه است و اسرائیل پس از افزایش توانمندی‌های نظامی حزب الله و ارتقای سطح تسلیحاتی این حزب، از تکرار شکستش در جنگ ژوئیه ۲۰۰۶ نگران است.
عصر خبر: نتایج نظرسنجی‌ها در تل‌آویو حاکی از اینست که بیشتر اسرائیلی‌ها جنگ می‌خواهند و این مساله‌ای سوال‌برانگیز و مشکوک است، روزنامه عبری‌زبان هاآرتص در پی تفسیر این نتایج، اسرائیلی‌ها را مردمی احمق خواند که هنوز معتقد به آغاز جنگ‌های بیشتری علیه غزه هستند. این نتایج ناشی از عدم رضایت اسرائیلی‌ها از نحوه تعامل بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر این رژیم با مساله نوار غزه هستند. آنها ادعای راست‌گراها درباره توان ارتش این رژیم برای اجرای یک عملیات تمام کننده و قاطع چند دقیقه‌ای و نه چند ساعته را باور می‌کنند.
به گزارش ایسنا، هاآرتص نوشت، اسرائیلی‌ها خودداری از جنگ را به معنای تسلیم شدن در برابر “تروریسم” و نیز شکست طرح اسرائیل می‌دانند، از همین منظر نیز راست‌گراها در تل‌آویو نتایج انتخابات را نقطه شروع سخنرانی‌های انتخاباتی خود قرار می‌دهند، همچنین نتانیاهو برای مقابله با اقدامات رقبایش جهت کسب آراء در صندوق‌های رای، احتمالا در مورد آغاز جنگ تصمیم‌گیری می‌کند.
چرا اسرائیلی‌ها به دنبال جنگی هزینه‌بر و دردناک برای همه طرف‌ها از جمله خودشان هستند؟ هاآرتص در پاسخ به این سوال نوشت، به نظر می‌رسد آنها قدرت تحلیل منطقی از وضعیت خود و نیز درک میزان قدرتشان و فهم این مساله که هیچ‌گونه راه‌حل نظامی برای مشکلات آنها وجود ندارد را از دست داده‌اند، باور آنها به توان ارتش اسرائیل برای پیروزی در جنگ‌ها باوری کورکورانه است.
بر خلاف این باور، تجربه تقریبا ۵۰ سال اخیر نشان داده که ارتش رژیم صهیونیستی توان یکسره کردن جنگ‌ها را ندارد اما آنها همچنان به درخواست‌شان برای آغاز جنگ ادامه می‌دهند.
با توجه به اینکه این روزها جو انتخابات بر اسرائیلی‌ها حاکم است و نتایج نظرسنجی‌ها نیز که نشان می‌دهند اکثر اسرائیلی‌ها از برگزاری انتخابات زودهنگام حمایت می‌کنند- مساله‌ای که خواست نتانیاهو و ائتلاف دولتی‌اش نیست اما چهره‌های سیاسی خود را با این فضا تطبیق داده‌اند- اکنون عنوان کمپین‌های انتخاباتی چیست؟
در این میان عنوان درگیری‌ها میان فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها موضوع اصلی است، این مساله آنگونه که گروه‌های چپ‌گرا خواسته و شعار تشکیل دو کشور را برای جلوگیری از وضعیتی دشوارتر سر داده و با فشارهای بین‌المللی که راه‌حل را در تشکیل دو کشور می‌دانند، همسو هستند، محدود به مساله امنیت نبوده بلکه شامل درگیری‌های نظامی گسترده است. همچنین گروه‌های سیاسی که در فساد دولتی دست دارند تلاش می‌کنند با طرح این مساله که “مقابله با فلسطینی‌ها در غزه یک جنگ ماهیتی است و جایی برای مسایل دیگر که اسرائیلی‌ها را از هدف اصلی‌شان بازمی‌دارد، نیست” از مطالبات برای محاکمه آنها در صندوق‌های رای فرار کنند.
روزنامه عبری زبان یدیعوت آحارونوت نیز نوشت، فساد حکومتی در بسیاری از فعالیت‌های انتخاباتی موضوع اصلی بحث‌ها بوده است اما هیچ وقت بحث همانند حال حاضر داغ نبوده است، الان تشکیلات حزب “یسرائیل بیت نو” وابسته به لیبرمن در دادگاه برای محاکمه ایستاده است و (آریه درعی) رهبر حزب دوم “شاس”، پرونده فساد شخصی دارد. پلیس دستور محاکمه برخی از نزدیکان و مسؤولان ارشد دفتر نتانیاهو را در پرونده خرید قایق‌های گشت‌زنی و زیردریایی‌ها از آلمان و نیز سایر پرونده‌های نتانیاهو صادر کرد. اگر نخست وزیر اسرائیل در این پرونده‌هایی که از او به عنوان مظنون بازجویی شده، محکوم شود، او به عنوان یک مجرم جنگی محکوم خواهد شد.
همه این مسایل احتمال شتاب نتانیاهو به سوی جنگی را که در آن غزه بیشترین آسیب را می‌بیند، تقویت می‌کند زیرا جبهه شمالی تحت حمایت روسیه است و اسرائیل پس از افزایش توانمندی‌های نظامی حزب الله و ارتقای سطح تسلیحاتی این حزب، از تکرار شکستش در جنگ ژوئیه ۲۰۰۶ نگران است.
اما بازی انتخابات در اراضی اشغالی احتمالا چهره‌های سیاسی این رژیم را به اقداماتی بی‌پروا سوق می‌دهد، آنها در راستای عمل به شعارهای انتخاباتی خود تصمیمات جنگی اتخاذ می‌کنند. از جمله این شعارها اینکه تهدیدهای زبانی برای کمپین‌های انتخاباتی کافی نیستند، بلکه برای اثبات قدرت و مشارکت کاندیداها به اقدامات نظامی نیاز هست.
اکنون بُعد مهم‌تر در اراضی اشغالی این است که آغاز جنگ بدون توجه به توصیه‌های آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها و نه حتی میانجی‌های عرب انجام شود، گویا اسرائیلی‌ها طرح‌های صلحی که ارائه شده‌اند را به سبد زباله می‌اندازند. آنها به این طرح‌ها اشاره‌ای نمی‌کنند و کوچکترین توجهی به آنها ندارند؛ مساله‌ای که نشان می‌دهد نه همگرایی سیاسی و نه فشارهای بین‌المللی بلکه برابری نظامی با تل‌آویو به تنهایی مفید است.
