رابطه معكوس تاب آوري اجتماعي با آسيب پذيري اجتماعي

رتبه بندی شاخص تاب آوری جهانی کشورها برآمده از 12 محرک اصلی است که از داده های منابع معتبری مانند بانک جهانی، صندوق بین المللی پول و سازمان ملل متحد بدست آمده است. این محرک ها در قالب 3 محرک کلی تر ( اقتصادی، کیفیت ریسک و زنجیره تامین ) مورد مطالعه قرار می گیرند.

مجید پاهنگ ،رئیس انجمن مربیان و مدرسین مراکز آموزشی و صنعتی تهران در يادداشتي براي عصر خبر نوشت: تاب آوری اجتماعی را می توان توان هماهنگی و سازگاری در مقابله تنش ها و بحران ها نامگذاری کرد.  
این به این معنا می باشد که از توان تمام افراد در جهت این هدف استفاده می شود. تاب آوری اجتماعی می تواند باتوجه به شرایط که دشمنان با فشار حداکثری جامعه ومردم را هدف قرار داده اند بسیار موثر باشد. زمانی که جامعه ای با نیازهای تازه، خطرات و یا تهدیدات مواجه می شود دچار درهم شکستگی و بحران خواهد شد.از این رو بسیاری از کارشناسان بازگشت سریع به شرایط قبل از بحران را تاب آوری نامگذاری کرده اند. و براین اساس مطالعات تاب آوری ماموریت اصلی خود را برگشت پذیری در سریع ترین زمان ممکن، و با حداقل آشفتگی و حفظ شایستگی میداند. توسعه و تقویت این امر باعث می شود که امداد و حمایت های اجتماعی به هنگام و هماهنگ، فراگیر و جامع درحد بهینه اعمال گردد. این امر در بحرانهای ذکر شده نقش عمده ای ایفا میکند و بدیهی ترین عاملی که با تاب آوری اجتماعی رابطه معکوس دارد آسیب پذیری اجتماعی است، لذا در هر سامانه ی اجتماعی برای مواجهه با تغییرات و تهدیدات می بایست تصمیماتی اتخاذ گردد که بتواند به نحو بهینه رویارویی کند.
در این شرایط بالا بردن فرهنگ تاب آوری می توانند کمک شایانی به کشور و در جهت نیل به اهداف والای آن نماید . اگر از تمام ظرفیت ها افراد جامعه بهره مند شوید این امر قابل دسترس خواهد بود.تاب آوری فردی و در نتیجه سلامت اجتماعی افراد متاثر از مشارکتهای مدنی و حمایتهای اجتماعی است، چراکه باور افراد آسیب دیده و مددجو از طریق حمایتهای اجتماعی برآورده می شود. به طوری که این حمایتها با کاهش اثرگذاری آسیب های وارده موجب توسعه تاب آوری اجتماعی افراد می شود.
حمایت های که از افراد سانحه دیده باعث ادامه زندگی می شود که البته ویژگی های فردی و جامعه و خانواده نیز موثر است. 
در جوامع رو به رشد امروزی، تاب آوری لازم و ضروری است. در سازمان ها از تاب آوری اجتماعی به انعطاف پذیری یاد می کنند که موجب افزایش قدرت مقابله افراد در مواجهه با مشکلات، تسهیل در بازیابی ساختار و بهبودپذیری در ماموریت محوله می شود که موارد مذکور، قدرت مداومی را در سازمان پایه ریزی می کند و موجب رشد سازمان می گردد.
مقدار چالشی را که یک سازمان و یا جامعه میتواند مدیریت، کنترل و یا تحمل نماید بدون اینکه به عملکرد آن خدشه ای وارد شود شاید به گونه ای تاب آوری آن اجتماع یا سازمان را نمایندگی کند. 
البته قدرت واکنش و بهبود پذیری یا تطابق و برگشت پذیری به زمان قبل از آسیب علاوه بر برخورداری از دانش مدیریت بحران، وابسته و منوط به قدرت تاب آوری است. 
جهت کارآمد نمودن سازمان، می بایست سازمان دهی، تحمل و حفظ شایستگی ها در شرایط سخت را در رویارویی با تغییرات اجتماعی-اقتصادی افزایش داد که همانا این تاب آوری اجتماعی سرانجام باعث توانایی ترمیم و برگشت پذیری اعمال می شوند. 
در این معنا درخواهیم یافت که تاب آوری اجتماعی قدرت پیش بینی و برنامه ریزی برای آینده را افزایش خواهد داد. بهرحال در تاب آوری جوامع به میزان برخورداری و رشد اقتصادی، حفظ و توسعه سرمایه های اجتماعی، میزان دانش و اطلاعات و برخورداری از ارتباطات و انسجام اجتماعی توجهات ویژه ای شده است. 
موارد حائز اهمیت در تاب آوری اجتماعی عبارتند از : تنوع در منابع مالی- حمایتهای اجتماعی و مشارکتهای شهروندی- توسعه پیوندهای سازمانی خصولتی- توسعه خلاقیت ها.
با برخی از تغییرات نمی توان جنگید بلکه با آنها بایستی زندگی کرد، بسیاری از تهدیدات طبیعی و بلایای اجتماعی را می توان دراین طبقه بندی جای داد چه بسا برخی از تغییرات دیگر برگشت پذیر هم نباشند، تاب آوری با تأکید بر پیشگیری در تمامی سطوح زندگی اجتماعی اعم از نظری و اجرایی از اهمیت شایان توجهی برخوردار است .
تاب آوری در مواجه با خطر، به معنای مقاومت در برابر اختلال در کسب و کار و ترمیم سریع در صورت وقوع آن است. 
رتبه بندی شاخص تاب آوری جهانی کشورها برآمده از 12 محرک اصلی است که از داده های منابع معتبری مانند بانک جهانی، صندوق بین المللی پول و سازمان ملل متحد بدست آمده است. این محرک ها در قالب 3 محرک کلی تر ( اقتصادی، کیفیت ریسک و زنجیره تامین ) مورد مطالعه قرار می گیرند. 
در گزارش سال 2019 نروژ در صدر جدول قرار گرفته است. نروژ، دانمارک و سوئیس در سال گذشته نیز موقعیت خود را در سه رتبه نخست 10 کشور برتر در این شاخص حفظ نموده اند . این سه کشور توانسته اند مناسب ترین فضای تاب آوری را در سطح جهانی برای مدیران اجرایی کسب و کارها که بدنبال منابع تولید یا استقرار امکانات می باشند، فراهم نمایند. 
در سال های 2016 و 2019 رتبه ایران در شاخص تاب آوری جهانی 120 بوده، و تنها در سال 2017 با بهبود نسبی در محرک ها توانسته است رتبه 118 را کسب نماید .

عضویت در تلگرام عصر خبر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
طراحی سایت و بهینه‌سازی: نیکان‌تک