چند نکته درباره سالمندان

عصر خبر- حمید هنرجو : تعداد سالمندانی که این سالها برای تامین یا تکمیل معیشت خانواده هایشان مجبورند کار کنند، دو یا سه برابر عدد و رقم هایی است که در آمارهای دولت ارائه و منتشر می شود.
سالمند در سالیانی که از نظر روحی و جسمی بازدهی داشته، خدمتش را کرده، اجرش را گرفته و رنجش را هم کشیده است…

حالا چرا باید مجبور باشد دوباره کار کند! عتاب و خطاب از کارفرما و این و آن بشنود و جایگزین یک جوان بالقوه در فضای کار و اشتغال شود! صرفا به این دلیل که دخل و خرج خانوادگی اش با هم تناسبی ندارد و شاید صد قصه پر غصه اجتماعی دیگر!
استثنائا در کرسی های علمی و مراکز دانشگاهی می توان وجود استادان سالمند را مغتنم شمرد و به عنوان فرهیختگان علم، معرفت و فرهنگ از آنها برای دانشجویان و اهل پژوهش، نهایت بهره برداری را داشت… که در این زمینه هم متاسفانه توفیقی نداشته ایم و در دوره هایی شاهد بازنشستگی بالاجبار برخی ذخائر علمی، ادبی و تحقیقاتی مان بوده ایم…
چه اشکالی دارد که در سطح وزارتخانه ها و دوایر حساس دولتی و غیر دولتی، سالمندان دارای تجربه و طرح و برنامه و فکر، در جایگاه مشاور خدمت کنند اما نباید از جذب نیروهای جوان و دارای ضریب هوشی بالا و آماده کار غفلت کرد و جوانان را نادیده گرفت.
سالمندان گنجینه های این سرزمین هستند که تکریم آنها با آموزه های دینی و اخلاقی ما پیوند دارد.
شرم می کنم وقتی برای سوارشدن به تاکسی – به ویژه خطوط بین شهری – سالمندان عزیزی را می بینم که با وجود قدخمیده، جسم کم توان و… مجبورند به خاطر تصاحب یک یا چند مسافر با همدیگر منازعه شدید (دعوای فیزیکی) کنند! این اتفاق، دل هر انسان منصفی را به درد می آورد.