همه بچه‌معروف‌ها و طراحانی که از لباس‌های پرینس ایده گرفتند
مدآنلاین،
هومن باوریان: مرگ ناگهانی پرینس راجرز نلسون مشهور به «پرینس» خواننده،
نوازنده و آهنگساز مشهور آمریکایی، فهرست مرگ‌های سال 2016 را از همیشه
غم‌انگیزتر کرد. سبک موسیقی پرینس از پاپ، راک تا فانک و جَز و حتی راک
توهمی را شامل می‌شود و نحوه خواندن و صدایش از نمونه‌های بی‌مانند عالم
موسیقی است. به گفته منتقدین، سبک موسیقی او یک پاسخ مینه سوتایی به سبک
موتان –از سبک‌های متداول دهه 60 میلادی- ریک جیمز بود و پرینس توانست
موسیقی ریتم و بلوز را کمی تلخ‌تر و اغوا کننده‌تر معرفی کند.
 |
 |
|
او
درباره درک مردم از هنرش گفته بود: «البته که آن را نمی‌فهمد، فکر می‌کنی
چند نفر سیاهپوست آن را می‌فهمند؟ سفید پوست‌ها در طبقه‌بندی چیزها استاد
هستند، هر چیزی به آنها بگویی به خاطر می‌سپارند و درباره آن کتاب‌ها
می‌نویسند، اما آن را می‌فهمند؟ باید به این شکل زندگی کنی تا آن را درک
کنی».
با همه این حرف‌های کمی طعنهآمیز، مرگ پرینس برای دوستداران موسیقی خبر تکاندهنده‌ای بود و «دیو شپل» استندآپکمدین مطرح آمریکایی از آن به عنوان «یازده سپتامبر سیاهپوستان» یاد کرد.
 |
 |
|
پرینس
بدون شک در زمینه شکستن کلیشه‌ها و تصورات قالبی در کنار «دیوید بویی» و
«لیتل ریچارد» جای می‌گیرد. در زمینه کلیشه شکنی، علاوه بر سبک پوشش لباس
او که پیش‌تر به آن خواهیم پرداخت باید به استفاده از نوازندگان زن در
گروهش اشاره کرد، که از ابتدای فعالیت تا زمان مرگ همیشه برای برابری مرد و
زن اهمیت ویژه‌ای قائل بود. پرینس با وجود قد کوتاه و اندام نحیف از خوش
لباس‌ترین چهره‌های موسیقی در چند دهه گذشته است و بر روی صحنه یا در هنگام
حضور در مراسم‌های مختلف هیچگاه عنصر «شوکه کردن»، فردیت و هیجان انگیز
بودن را فراموش نکرد. با اینکه خاص بودن بیش از حد در بسیار از مواقع به
مضحکه تبدیل می‌شود اما پرینس با وجود شکستن قوانین رایج مد هیچگاه به ورطه
ابتذال نیفتاد و نشان داد که یک موسیقیدان نه تنها در حوزه موسیقی بلکه در
زمینه سبک پوشش نیز می‌تواند الهام‌بخش یک نسل باشد.
 |
 |
|
فیلم
«باران بنفش» و البته آلبوم موسیقی آن از شاهکارهای دوران فعالیت پرینس
است و به یاد ماندنی‌ترین لباس‌هایش نیز مربوط به همین فیلم و آلبوم
موسیقی است. سبک او در این فیلم و بعدها در کنسرت‌هایش به هنگام اجرای
موسیقی باران بنفش مد دهه هشتاد میلادی واقعی است. استایل رمانتیک جدید با
ترکیبی از کت بنفش با تزئیتات زنجیر مانند بر روی یک شانه، به همراه پیراهن
سفید با یقه نامتقارن و ژولیده و شلواری در سایه‌های بنفش از فراموش
نشدنی‌ترین پوشش‌های پرینس در دهه هشتاد میلادی و به نوعی امضای خاص او
بشمار می‌رود. طراحان این پوشش، «لویی ول» و «تری وان» پیش از این نیز
شاهکارهای بسیاری برای گروه موسیقی «Earth, Wind and Fire» طراحی کرده‌اند.
عشق به رنگ بنفش و کفش کوبایی
پرینس
همانطور که در موسیقی پایبند یک ژانر خاص نبود، در لباس پوشیدن هم همیشه
مرزشکن و انقلابی بود. او یک سایه رنگی سلطنتی-بنفش- را گرفت و آن را به
رنگ خاص خود تبدیل کرد و حتی در جستجوی کلمه «Purple»
حتما تصویری از پرینس و لباس بنفش او دیده می‌شود. از المان‌ها و
موتیف‌های همیشگی لباس‌های پرینس می‌توان به پارچه تور، منجوق دوزی و پولک،
پارچه فرانما و البته کفش پاشنه بلند اشاره کرد. در طول چهار دهه فعالیت و
در دید عموم بودن، سبک ظاهری پرینس مدل‌ها و رنگ‌های مختلفی را تجربه کرده
است، اما کفش پاشنه بلند کوبایی المان ثابت و همیشگی سبک پوشش او است.
کت
و شلوارهای پاستلی، لباس‌های یک تکه و سرهمی، تونیک‌های هیپی وار همه و
همه با عنصر مشترک کفش کوبایی از جنس چرم، ساتن وانواع پولک‌دوزی شده به
یکدیگر پیوند خورده است. او درباره این کفش‌های پاشنه بلند در مصاحبه‌ای
گفته بود: «پوشیدن کفش کوبایی برای بلند شدن قد نیست بلکه به این خاطر است
که خانم‌ها به این کفش‌ها علاقه‌مند هستند». در موزه کفش باتا در تورنتو
کانادا درباره این کفش‌ها اینطور آمده است: «برای نمایش قدرت و امتیازی
ویژه مردان خاندان سلطنتی». طراحی اولیه کفش‌های پاشنه بلند ویژه آقایان
بوده است و در قرن هفدهم و هجدهم است که خانم‌ها نیز به پوشیدن کفش پاشنه
بلند روی می‌آورند. اینکه پرینس به این کفش‌ها علاقه‌مند بوده کاملا
عاقلانه جلوه می‌کند، به هر حال ترجمه نامش به معنای شاهزاده است. پرینس در
دوران فعالیت بر روی صحنه و در زندگی عادی همیشه این نوع کفش‌ها را به
داشت و در اواخر عمر به درد مفاصل ران و لگن دچار شده بود و به خاطر آن بر
طبق شایعات نزدیک به واقعیت به قرص‌های آرام‌بخش اعتیاد پیدا کرده بود.
سبک پرینس الهام‌بخش طراحان و سلبریتی‌ها
پرینس نیز به مانند دیوید بویی که اوایل سال 2016 درگذشت از نظر موسیقایی و
سبک پوشش بر بسیاری از همتایان و هنرمندان در عرصه‌های دیگر هنر تاثیرگذار
بوده است. این دو به معنای واقعی هنرمندان و نمادهایی بودند که دیگر
هیچگاه در تاریخ موسیقی تکرار نخواهند شد. «هدی اسلیمان» طراح مشهور
برندهایی چون دیور و سن لورن در کلکسیون 2015 لباس‌های مردانه برند سن لورن
از کفش‌های پاشنه بلند پرینس الهام گرفت و کت و شلوارهای خود را با کفش
پاشنه سه سانتی به بازار عرضه کرد. «ریک اوونز» طراح لباس آمریکایی که
نسل‌های مختلف از طرح‌ها و ایده‌های عجیب و غریب او الهام گرفته‌اند خود
یکی از طرفداران و هنرمندان متاثر از پوشش پرینس بود. حتی کانیه وست که
اصلا به نظر نمی‌رسد که بتواند از کسی الهام بگیرد، سال گذشته در فرانسه با
الهام از پرینس، بوت‌های پاشنه بلند مخملین به پا کرده بود. لنی کراویتز
ستاره راک مشهور که خود از خوش‌پوشان عالم موسیقی است و خوش‌لباسی همیشه از
المان‌های تکرارشونده اجراهای اوست نیز بسیار تحت تاثیر سبک پوشش پرینس
بوده است. در اجرای او همیشه لباس‌های یک تکه و سرهمی، کت‌های متالیک و
کفش‌های پاشنه بلند دیده می‌شود. لیدی گاگا نیز لباس‌هایی مشابه با سبک
پوشش پرینس بسیار دارد و پیش از اینها بسیار علاقه خود به این نماد موسیقی
اعلام کرده است. فردیت، المان شوک و ایجاد هیجان از مشخصه‌های الهام گرفته
شده توسط او از پرینس است.
ژان پل گوتیه از دیگر طراحانی است که با الهام از پوشش بنفش پرینس لباس طراحی کرده است.
از میان خوانندگان جوان، هری استایلز گروه وان دیرکشن است که به پیراهن‌های یقه چین‌دار پرینس علاقه زیادی دارد.
مارک جیکوبز طراح لباس نیز کت و شلوارهای خال‌دار بسیاری با الهام از پوشش پرینس طراحی کرده است.
بیانسه خواننده مطرح نیز علاوه بر علاقه بسیار به رنگ بنفش، کت و شلواز زرد رنگ را منبع الهام قرار داده است.
فلورنس
ولش خواننده مشهور نیز در پوشش خود از موتیف‌های ترنج و پولک‌دوزی
لباس‌های پرینس و همچنین جلیقه و شلوار دیسکویی دهه هفتاد میلادی الهام
گرفته است.
فهرست افراد تاثیر پذیرفته از موسیقی و سبک پوشش پرینس بیش از اینها است،
اما نکته‌ای که بیش از اینها اهمیت دارد و «باراک اوباما» در جایی به
زیبایی به آن اشاره دارد این است که: «تعداد کمی از هنرمندان مسیر موسیقی
مردمی را به صورت مجزا تحت تاثیر قرار داده و با هنر خود قلب مردم را تسخیر
کرده‌اند و پرینس هنرمند نابغه بدون شک یکی از آنها است». و همانطور که
خود پرینس گفته است: «یک روح قوی همیشه فراتر از قوانین است».
