انشای غم انگیز

عصر خبر؛ حمید هنرجو- پیامک های مکرر خرید و فروش حج، فروش پایان نامه های قطور، واگذاری مدارک تحصیلی از دیپلم تا دکتری و… را هرچند وقت یک بار، پاک می کنی، اما در خیابان ها و میدان ها نمی توانی چشمهایت را بر بیلبوردهای عظیم الجثه و گرانقیمتی ببندی که … ! 
«ثبت نام بدون آزمون در دانشگاه» اگر خوب است، چرا در مراکز دانشگاهی دولتی لحاظ نمی شود و غول کنکور، سالیانه تلفات سنگین فکری و عاطفی روی دستمان می گذارد؟! و اگر بد است، اینجا هم باید بد باشد!

مهم انگاشتن «مدرک» و اینکه همه راه های موفقیت – علی الظاهر – به اخذ تاییدیه از وزارت علوم ختم شود، نه تنها این نسل، بلکه چند نسل را بدبخت کرده و می کند! 
پولدارها بدون آزمون، ثبت نام کنند، بی پولها هم آنقدر پشت کنکور بمانند تا در آرزوی دانشگاه دولتی، رنگ موهایشان مثل دندان هایشان سفید شود! همین است که هست! 
اصلا فردا تکلیف این همه «مدرک به دست » احتمالا «فاقد مهارت» یا دارای ضعف مهارتی چیست؟! 
واقعا این نوع علم، برتری خاصی به ثروت ندارد و ثروتی که از این راه ها کسب شود، بعید است بتواند توسعه بخش کشور باشد.
خانواده های بسیاری را دیده ام که در تامین شهریه فرزندان خود مشکل جدی دارند، «علم بهتر است یا ثروت» به انشایی خنده دار و داستانی تلخ و غم انگیز تبدیل شد.
برخورد «تجاری» با مقوله «علم»، جامعه را از «عملگرایی» و «کارآمدی» منها کرد! ضرر و زیانش را همین امروز در سطح برخی مدیریت ها و عرصه های اجرایی و تقنینی، به وضوح نظاره می کنیم نگاه دولت به این فاجعه چیست؟ مجلس چه برنامه اصلاحی برای ارائه دارد!؟ تا همین حالا که واقعا هیچ! 
راستی این بیلبوردها در فضاهای واقعی و معابر عمومی نصب شده و هیچ ربطی به شبکه های اجتماعی و فضای مجازی ندارد از این جهت یادآور شدم که مجلسی ها، اتهام دیگری را متوجه فضای مجازی نکنند و پرونده اش را سنگین تر ننمایند!